Wrześniowa Wigilia, czyli czysta komercja

Jestem obecnie poszukującą kobietą drogi, poszukuję dowiem kreacji mocno wyjściowej i w tym celu włóczę się po różnych dziwnych galeriach handlowych. A że w moim miasteczku takowych obiektów nie uświadczysz, muszę wzruszać w drogę do większych i w galerie handlowe zasobnych miast. Efektem tychże podróży są oczywiście zakupy. Niestety, im dłużej oglądam ciuchy, tym mniejszą mam ochotę na zakup jakiejkolwiek kiecki. I coraz częściej znosi mnie z kursu w kierunku typowych sklepów dla miłośników zagracania, opatulania i udziwniania wnętrz, czego efektem było poszukiwanie kreacji w miejscach typu English Home, Home & You, Zara Home, H&M Home... Bawiłam się całkiem nieźle do momentu, w którym mąż stwierdził, że niczego, co ma Home w nazwie już nie odwiedzimy, żadnego kocyka, pościeli ani wianka już nie kupimy i zaczniemy znowu sklepy ukierunkowane na odzież odwiedzać...
Coby jeszcze w tych sklepach coś było, coby mi do serca przypadło, albo się chociaż na różnych częściach ciała nie opinanło, pod pachami nie piło i nie miało udziwnień różnistych, pewnie na odczepnego bym zakupu odzieżowego dokonała, a tak umęczona i zniechęcona zwiedzałam kolejne miejsca pełne przykusych kiecek, których już mierzyć siły nie miałam. Prośby zaś moje, żeby gdzieś skręcić,  jakieś ozdobne poszewki czy inne fidrygałki obejrzeć,  ucinano stanowczym NIE.
W końcu dopełzłam do TK Maxxa i lawirując między stojakami zdryfowałam zgrabnie w kierunku półek z zawartością "wszystko dla domu". A tam, mimo, że był to dopiero wrzesień (opóźnienie mam ze wszystkim, nawet z pisaniem) całe półki hallowinowych fidrygałków. Trupie czaszki, tależe, dynie, kule, ścierki kuchenne... Co kto chce i lubi. (Zdaję sobie sprawę, że Halloween ma wielu przeciwników, w argumentację "za" wdawać się nie będę, ponieważ w zasadzie takowej nie mam, osobiście lubię to święto, więc obchodzę.) Zatonęłam radośnie w stertach mioteł, lampek - dyń, nagrobków i szkieletów... Po chwili jednak dotarło do mnie, że zaraz pretensje jakoweś o zwiedzanie tematycznie zdecydowanie nieodzieżowe usłyszę (mąż mi gdzieś w trakcie dryfowania szczęśliwie zaginął) więc świńskim truchtem ruszyłam w kierunku patelni, coby alibi jakoweś na przebywanie w strefie Home zdobyć, patelni potrzebowałam bowiem faktycznie i niewątpliwie. Patelnię wybrałam w tempie ekspresowym, żeliwną, ciężką i czarną. Już miałam z mą zdobyczą lecieć z powrotem na Halloween, coby jeszcze trochę oczy badziewiem nacieszyć, a może i na cosik się zdecydować - toż rzeczy zbędnych nigdy w domu za wiele, kiedy zobaczyłam moją lepszą i rozsądniejszą zakupowo połowę, kontemplującą o metr dalej zawartość jakiejś półki... Nie mając pewności, czy mnie aby buszującej w garach nie widział, zdecydowałam się jednak do fidrygałków nie lecieć, zanim nie sprawdzę, co też tak mężczyznę mego życia urzekło i jak go do potencjalnego zakupu trupich czaszek nastroiło. Podeszłam więc do regału i stanęłam zadziwiona, oczom mym bowiem ukazały się kartony pełne ozdób bożonarodzeniowych.
-Oglądasz bombki, kochanie?
- No. Fajne. I tanie. Które wziąć? Kulę już wybrałem...
- Ale mówiłeś, w zeszłym roku w listopadzie, że Cię asortyment bożonarodzeniowy tak wcześnie wystawiony drażni...
- Bo drażni. Ale potem wszystkie karuzele z pozytywką wykupili. Które, jak myślisz?
-Ale mówiłeś, że to czysta komercja...
- To jest komercja, przecież nikt tego charytatywnie nie produkuje... Może gwiazdki?
- A tam jest Halloween...
- To idź coś wybrać, ja jeszcze obejrzę te z drugiej strony...
Nadal nie mam sukienki. Mam za to kolejne dynie, czaszki pod kloszem, kulę ze szkieletami...i dużą, ozdobioną czaszkę. I bombki, gwiazdki i świecącą choinkę.

Mnie to nie drażni. Ani termin, ani komercja. Kocham fidrygałki. I mam wielką ochotę te wszystkie cuda, a raczej koszmarki, natychmiast zaprezentować...ale się wstrzymam, ponieważ to jednak zdecydowanie za wcześnie. 

😁